Stosowanie właściwych ras
Profil rasowy zwierząt objętych Systemem Jakości Wieprzowiny PQS bazuje, m.in. na wykorzystaniu potencjału genetycznego ras: wielkiej białej polskiej (wbp) lub large white/yorkshire; polskiej białej zwisłouchej (pbz) lub landrace, duroc, hampshire. Są to rasy o wysokiej zawartości mięsa w tuszy, niskim otłuszczeniu, korzystnym poziomie tłuszczu śródmięśniowego IMF. Cechy te są przekazywane na potomstwo.
Do produkcji tuczników nie można wykorzystywać świń czystej rasy pietrain. Dla uniknięcia kłopotów związanych z pogorszoną jakością mięsa i wrażliwością na stres, Świnie tej rasy są stosowane w Systemie Jakości Wieprzowiny PQS wyłącznie jako jeden z komponentów ojcowskich, w formie mieszańca (z rasą duroc lub Hampshire).
Właściwa masa ciała i wiek uboju
Ubój tuczników powinien następować przy masie ciała około 100 kg (?15 kg) co odpowiada wiekowi zwierząt 5-7 miesięcy.
Uzasadnieniem ograniczeń masy ciała i wieku tuczników są wyniki badań i obserwacji wskazujących, że zwierzęta przy tej masie ciała i wieku mają największe zdolności do odkładania białka a tym samym produkowania chudego mięsa.
Odpowiednie żywienie
żywienie zbilansowane
Pozwala maksymalnie wykorzystać potencjał genetyczny zwierząt w zakresie umięśnienia oraz zapobiec nadmiernemu otłuszczeniu tuczników.
Eliminacja Śruty kukurydzianej i mączki rybnej
Stosowanie Śruty kukurydzianej (bogatej w barwniki i dużej ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych) w całym okresie tuczu powoduje, że słonina ma nieodpowiednie zabarwienie i konsystencję (jest żółta i mazista). Natomiast stosowanie mączki rybnej powoduje powstanie rybiego zapachu mięsa wieprzowego. Aby temu zapobiec z żywienia wyeliminowano bądź ograniczono udział pasz negatywnie wpływających na jakość tuszy i mięsa.
Prawidłowo przeprowadzony obrót przedubojowy
Prawidłowe postępowanie ze zwierzętami przed ubojem ma na celu eliminację lub zminimalizowanie działania czynników stresogennych, bowiem na jakość mięsa wpływają warunki obrotu przedubojowego. Stres w trakcie obrotu może spowodować zachwianie równowagi fizjologicznej i wywołać szereg nieodwracalnych reakcji metabolicznych, prowadzących do powstania wad jakości mięsa (najczęściej typu PSE – mięso jasne, miękkie i cieknące lub DFD – ciemne, twarde i suche).
